Czy placówka świadcząca leczenie uzdrowiskowe może doliczać dodatkowe (dobrowolne) opłaty? Czy istnieją zastrzeżenia Narodowego Funduszu Zdrowia w tym zakresie? Jak wprowadzić opłaty dodatkowe bez uszczerbku dla zawartego kontraktu?
Zmieniające się warunki społeczno-gospodarcze wymuszają na placówkach prowadzących leczenie uzdrowiskowe nieustanne podnoszenie standardu i zabieganie o przychylność i zainteresowanie pacjentów. Z jednej strony rynek usług zdrowotnych przeżywa wzmożoną konkurencję, z drugiej obwarowany jest precyzyjnymi przepisami, zapewniającymi pacjentom określony standard usług finansowanych z Narodowego Funduszu Zdrowia.
Ostatnio w przestrzeni publicznej powróciła kwestia dodatkowych opłat, jakie pacjenci dobrowolnie decydują się uiszczać na rzecz placówek medycznych, w związku z realizacją leczenia uzdrowiskowego sanatoryjnego lub szpitalnego. Chcąc zapewnić sobie wyższy standard pobytu, pacjenci podpisują odrębne porozumienia, zobowiązując się do dodatkowych płatności.
Przedmiotową kwestię reguluje Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 23 lipca 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego. W § 7 ust. 1 wskazano, że poziom finansowania przez świadczeniobiorcę kosztów wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym za jeden dzień pobytu w przypadku świadczeń gwarantowanych (…) określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
Wysokość opłat w sanatorium
Wysokość pobieranych w ten sposób opłat jest ustalana indywidulanie przez każdego świadczeniodawcę i pozostaje poza sferą uregulowania (i kontroli) płatnika publicznego i innych podmiotów. Kluczowe pozostaje jednak odpowiednie sformułowanie zapisów regulaminu oraz treści oświadczeń przedkładanych pacjentowi do podpisu w dniu przyjęcia. Akt prawa wewnętrznego oraz umowa (nosząca znamiona adhezyjności) musi być zgodna z przepisami, czyniąc zadość ochronie konsumenta w obrocie gospodarczym, w szczególności uwzględniając ewentualnie wiek oraz stan zdrowia (z definicji) słabszej strony stosunku zobowiązaniowego.
Na podstawie powyższego sformułowania aktu wykonawczego oraz tekstu załącznika, należy jasno powiedzieć, że doliczanie dodatkowych (nawet dobrowolnych) opłat np. za pokój jednoosobowy stoi w sprzeczności z prawem i może stanowić podstawę do wyciągnięcia konsekwencji przez płatnika publicznego.
