Praca na wysokości została zdefiniowana w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. (Dz.U.2003.169.1650 t.j. z późn. zm.). Zgodnie z ww. aktem prawnym jest to praca wykonywana na powierzchni znajdującej się na wysokości co najmniej 1,0 m nad poziomem podłogi lub ziemi. Do tego pojęcia nie zalicza się pracy na powierzchni, niezależnie od wysokości, na jakiej się znajduje, jeżeli powierzchnia ta:
- osłonięta jest ze wszystkich stron do wysokości co najmniej 1,5 m pełnymi ścianami lub ścianami z oknami oszklonymi;
- wyposażona jest w inne stałe konstrukcje lub urządzenia chroniące pracownika przed upadkiem z wysokości.
Warto zauważyć, że zgodnie z przytoczoną definicją, brak jest tu podziału na pracę do i powyżej 3 metrów.
Częstotliwość badań profilaktycznych została uzależniona od wieku pracownika i jest niezależna od miary wysokości , na której wykonywana jest praca:
- do 25. r.ż. badania przeprowadza się co 3 lata,
- od 25. do 50. r.ż. – co 2-3 lata,
- powyżej 50. r.ż. – co 1-2 lata.
