Urlop wypoczynkowy jest jednym z podstawowych praw pracownika, gwarantowanym przez Kodeks pracy. Zasady jego naliczania zależą od kilku czynników, takich jak staż pracy oraz forma zatrudnienia.
Każdemu pracownikowi zatrudnionemu na umowę o pracę przysługuje urlop wypoczynkowy. Długość urlopu wynosi 20 dni roboczych w przypadku pracowników ze stażem pracy poniżej 10 lat, oraz 26 dni dla osób z dłuższym stażem. Do stażu pracy wliczają się także okresy nauki, np. ukończenie szkoły średniej dodaje 4 lata, a studiów wyższych – 8 lat.
Urlop jest naliczany proporcjonalnie do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym. Oznacza to, że jeśli pracownik zatrudnił się w połowie roku, przysługuje mu połowa należnego urlopu. W przypadku rozwiązania umowy w trakcie roku, pracownikowi przysługuje urlop proporcjonalny do czasu przepracowanego w danym roku.
Pracodawca jest zobowiązany do udzielenia urlopu w roku, w którym pracownik nabył do niego prawo. Jeśli jednak urlop nie zostanie wykorzystany, pracownik ma prawo do jego przeniesienia na kolejny rok, jednak należy go wykorzystać do końca września.
Urlop wypoczynkowy powinien być udzielany na wniosek pracownika, z zachowaniem planu urlopowego ustalonego z pracodawcą. Pracodawca ma prawo odmówić udzielenia urlopu w terminie wybranym przez pracownika, jeśli jego nieobecność spowodowałaby poważne zakłócenia w funkcjonowaniu firmy.