Badaniom sportowo-lekarskim podlegają:
• zawodnicy;
• trenerzy ubiegający się o licencję.
Zawodnik, przystępujący i uczestniczący w treningach sportowych oraz biorący udział w zawodach, winien być uznany za zdolnego do udziału w treningu/zawodach pod względem zdrowotnym. Badanie i orzeczenie jest udokumentowane w wydanej dla sportowca karcie zdrowia sportowca (tzw. „mała książeczka”) lub książeczce zdrowia sportowca, wydanej przez Polski Związek Sportowy. Zgodnie z przepisami orzeczenie o zdolności do uprawiania sportu może zostać wydane na maksymalnie 6 miesięcy. Celem badań sportowo-lekarskich jest ocena ryzyka rozwoju niekorzystnych następstw zdrowotnych wskutek uprawiania danej dyscypliny sportowej.
Zgodnie z ustawą z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym (Dz. U. Nr 155, poz. 1298 z późn. zm.) zawodnikiem jest osoba uprawiająca amatorsko lub profesjonalnie określoną dyscyplinę sportu i uczestnicząca we współzawodnictwie sportowym. Jednym z ustawowych obowiązków zawodnika jest poddawanie się badaniom lekarskim.
Badania sportowo-lekarskie mają charakter badań wstępnych, okresowych i okolicznościowych (kontrolnych – po przebyciu poważniejszej choroby, pobycie w szpitalu itp.). Badania wstępne wykonuje się przed rozpoczęciem uprawiania danej dyscypliny sportowej. Wstępne badania sportowo-lekarskie powinny być możliwie wszechstronne. Kolejno wykonywane badania okresowe służą ocenie wpływu treningu na organizm sportowca. Kryteria kwalifikacji do uprawiania sportu zależą od rodzaju aktywności ruchowej (dyscypliny sportowej), jaką zamierza uprawiać kandydat, intensywności treningów (ćwiczenia rekreacyjne, sport wyczynowy) oraz wieku kandydata.
